حبیبی یا حسین

فابتدى المصطفى يحدث عما         یؤجر الصابرون في اخراها

قائلا ان للجليل جنانا                  ليس غير المجاهدين يراها

أين من نفسه تتوق إلى الجنات      أو يورد الجحيم عداها

من لعمو وقد ضمنت على الله      له من جنانه أعلاها

فالتووا عن جوابه كسوام              لا تراها مجيبة من دعاها

وإذا هم بفارس قرشي                 ترجف الارض خيفة إذ يطاها

قائلا مالها سواي كفيل                هذه ذمة علي وفاها

ومشى يطلب الصفوف كما            تمشي خماص الحشا إلى مرعاها

فانتضى مشرفيه فتلقى                ساق عمرو بضربة فبراها

والى الحشر رنة السيف منه           يملا الخافقين رجع صداها

يالها ضربة حوت مكرمات            لم يزن ثقل أجرها ثقلاها

هذه من علاه احدى المعالي           وعلى هذه فقس ما سواها

 

قصیده ازریه محمد کاظم ازری مشهور به قصیده هائیه

:: برچسب‌ها: ازریه, هائیه, قصیده, غدیر, امیرالمؤمنین,

علی آن شیر خدا شاه عرب         

الفتی داشته با این دل شب

 

شب ز اسرار علي آگاه است         

دل شب محرم سرّالله است

 

دردمندی كه چو لب بگشاید       

در و دیوار به زنهار آید

 

كلماتی چو در آویزه گوش          

مسجد كوفه هنوزش مدهوش

 

فجر، تا سینه ی آفاق شكافت       

چشم بیدار علی خفته نیافت

 

ناشناسی كه به تاریكی شب        

می برد شام یتیمان عرب

 

پادشاهی كه به شب برقع پوش    

می كشد بار گدایان بر دوش

 

عشقبازی كه هم آغوش خطر       

خفت در خوابگه پیغمبر

 

آن دم صبح قیامت تأثیر             

حلقه ی در شد از او دامن گیر

 

دست در دامن مولا زد در          

كه علی بگذر و از ما مگذر

 

شال شه وا شد و دامن به گرو      

زینبش دست به دامن كه مرو

 

شال می بست و ندایی مبهم       

كه كمربند شهادت محكم

 

پیشوایی كه ز شوق دیدار           

می كند قاتل خود را بیدار

 

ماه محراب عبودیّت حق            

سر به محراب عبادت منشق

 

می زند پس لب او كاسه ی شیر    

می كند چشم اشارت به اسیر

 

چه اسیری كه همان قاتل اوست   

تو خدایي مگر ای دشمن دوست

 

در جهانی همه شور و همه شر    

ها علیٌّ بشرٌ كیف بشر

 

شبروان، مست ولای تو علی،        

جان عالم به فدای تو علی

 

منتخبي از شعر شهریار